In het tweede deel lees je over die aspecten die tijdens het gesprek een rol spelen en doorlopend je aandacht vragen. Denk hierbij aan (kern)taken (wat is het doel van wat ik doe), structuur bieden, relatie opbouwen en onderhouden, en meer.
Kerntaken volgens Silverman
De taken die een hulpverlener heeft tijdens het gesprek met de patiënt zijn op een logische manier ingedeeld door Jonathan Silverman en door hem voor onderwijs in gespreksvoering in de medische context uitgebreid beschreven. Deze taken noemde Silverman kerntaken, zij vormen een belangrijke en overzichtelijke structuur voor alle communicatieve vaardigheden en verrichtingen die ook op een logische manier zijn gekoppeld aan het methodisch handelen. Dit model van kerntaken is ook voor de fysiotherapeutische context zeer geschikt.
In het boek zijn uiteindelijk zeven kerntaken uitgewerkt:
- Het consult beginnen
- Informatie verzamelen – anamnese
- Informatie verzamelen – lichamelijk onderzoek
- Uitleg, gedeelde besluitvorming, doelen stellen en plannen
- Behandelen (incl. uitleg, instructie en educatie)
- Het consult afsluiten
- Het behandeltraject beëindigen
Tijdens het gesprek met de patiënt hanteert iedere fysiotherapeut een zogenaamde denkstructuur. Een structuur die je helpt ervoor te zorgen dat je geen dingen vergeet te bespreken of te vragen aan de patiënt. Een denkstructuur vormt dus meer de inhoud van het denken van de fysiotherapeut en bepaald daarmee bovendien voor een deel de inhoud van het gesprek met de patiënt. Sommige therapeuten gebruiken het bekende ICF-model hiervoor. Of het SCEGS acroniem.
Omdat fysiotherapeuten in het werkveld zeer uiteenlopende denkstructuren gebruiken, onder andere door hun verschillende opleiding of achtergrond, is weliswaar een drietal structuren uitgewerkt in het boek, maar kan iedere lezer zijn eigen structuur hanteren en zijn bovendien enkele andere veelgebruikte structuren uitgewerkt in de online-omgeving.
Kerntaak-onafhankelijke aspecten
In het laatste hoofdstuk van deel 2 wordt stilgestaan bij zogenaamde kerntaak-onafhankelijke aspecten van het gesprek. Aspecten die dus in iedere kerntaak terugkomen. Dit zijn zaken als ‘structuur bieden’, het ‘opbouwen en onderhouden van de relatie’, het ‘betrekken van de patiënt’ en ‘het gebruik van de computer’.
Het consult met daarin anamnese, onderzoek en behandelen is onderwerp van het derde deel van het boek.
